Kenia en Boresha › Kenia en Boresha (deel 4)

Kenia is een arm land. Een dak boven je hoofd, eten en gratis stromend water zijn hier dus van levensbelang. Toch zijn er veel families die veel moeite hebben om in dit land te overleven. Soms kunnen ouders hun eigen kinderen niet eens onderhouden. Het is dus niet voor niets dat Stichting Kenya Kinderen jaren geleden is begonnen met de bouw van het Boresha kindertehuis in het plaatsje Maai Mahiu.

Daarnaast zet de stichting zich in om de bevolking van diezelfde gemeente aan stromend water te helpen. Zo worden er verschillende acties (zoals Epe Fietst Voor Water en de Jumbo Koopjesmarkt voor Kenia) bedacht. De stichting wordt eveneens geholpen door diverse sponsoren. In onderstaand verhaal proberen we vanuit verschillende invalshoeken en oogpunten de situatie in een land als Kenia te vertellen. We hebben diverse gesprekken gevoerd met personen die allemaal wel één aspect over het land in het algemeen en over Stichting Kenya Kinderen in het bijzonder vertellen. Kort en goed: Kenia en Boresha: vanuit diverse invalshoeken bekeken…

“Ik ben Ingrid van Emmerik, 47 jaar en woonachtig in het dorp Epe in Nederland. In het dagelijks leven ben ik werkzaam als verpleegkundige bij het Deventer Ziekenhuis. Ik ben blij met die baan, blij ook om iets voor anderen te kunnen betekenen.”
“Mijn man en ik hebben iets met het continent Afrika. Onze beide zonen Bono en Benjamin zijn geadopteerd, ze komen oorspronkelijk uit Zuid-Afrika. We zijn daar sindsdien vaak op vakantie geweest. Door Erwin van Andel zijn we ook nieuwsgierig geworden naar de werkzaamheden van de Stichting Kenya Kinderen. We wilden hier naartoe om met eigen ogen te zien wat de stichting bereikt heeft in en om het dorp Maai Mahiu. We hebben gezien hoe schrijnend de situatie is op veel plekken in het land Kenia. Daardoor zien we tegelijk ook de noodzaak van het Boresha kindertehuis. Hier is een liefdevolle gezinssituatie ontstaan. Waardoor alle 65 kinderen ineens een toekomst gekregen hebben. Ja, het lijkt een druppel op een gloeiende plaat. Maar, och wat is die druppel belangrijk. Als je het niet doet, dan gebeurt er sowieso niets. En je moet ergens beginnen…”